ZUZANNA RADZIK jest teolożką, publicystką „Tygodnika Powszechnego”. Zajmuje się stosunkiem chrześcijaństwa do Żydów. Katolicki feminizm interesuje ją siłą rzeczy. Choć z czasem tak ją te tematy wciągnęły, że w kwietniu 2015 r. opublikowała poświęconą im książkę „Kościół kobiet”.
Relacjami chrześcijańsko-żydowskimi zaczęła się zajmować po publikacji na łamach „TP” 13/2003 swojego debiutu – głośnego artykułu „Piwnice wciąż gniją” o mieszczącej się w podziemiach warszawskiego kościoła Wszystkich Świętych księgarni „Antyk” rozpowszechniającej antysemickie publikacje.
Absolwentka Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, kolejne trzy spędziła studiując relacje chrześcijańsko-żydowskie w starożytności na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.
Na co dzień czas spędza głównie w Forum Dialogu, fundacji w której pracuje i jest członkinią zarządu.
Prosze o Pani adres mailowy.
zydziiczarownice@gamil.com
Thank you for the important work you do through “Catholic Women Speak.” I also believe that Church authority needs to transform its attitudes and teaching on women (as well as a host of other issues). Unfortunately, there are also women in the Church who perpetuate the current power structure, thwarting the development of those who come under their jurisdiction. A few years ago my novel, Terrifying Freedom, was published which grapples with this reality.
This summer the sequel, Dawn Through the Shadows, was released. (It can also be read as a stand alone book.) Dawn Through the Shadows explores the world of powerful Church movements and their impact on the lives and relationships of the characters.
Both novels are staff picks at a large bookstore chain here in Calgary and are garnering positive reviews on Goodreads. More information can be found at http://www.terrifyingfreedom.com.
If you have an opportunity to read Terrifying Freedom and/or Dawn Through the Shadows, I would love to hear your comments.
All the best to you,
Linda Smith
noizz.pl/lgbt/bili-go-az-polamali-palke-rozmawiamy-z-ofiara-homofobicznego-ataku-w-krakowie/tqqwbxm
Dziękuję za Pani obecność, twórczość, pracę i odwagę.
Ciekawe myśli, ale stronnicze i etnocentryczne. Mamy przecież też stosunki żydowsko-chrześcijańskie. To bardzo skomplikowane, szczegolnie 15-20 lat po porwaniu i procesie Eichmanna i pracy Arendt. Rezultat tej kampanii prowadzonej przez oganizacje zydowsko-amerykanskie: nigdzie ostatnio te „stosunki” nie wygląda dziwaczniej niż tu u nas w USA. Tu, właśnie, w trakcie zimnej wojny ,kiedy Polska i jej historia, szczególnie zbrodnie niemieckie w okupowanej Polsce, były na zachodzie niewidoczne.
Skutek: w Ameryce mamy więcej muzeów Holocaustu niż Izrael, Niemcy i Polska – razem wzięte. Zachodnia narracja to „Nazis and Jews” – bez wojny, okupacji, niemieckiego rasizmu i „bestialskiego” (Karski) terroru . Rezultat jest taki ze, według zachodu, Polacy to antysemici, którzy siedzieli sobie wygodnie w czasie wojny i podglądali . ( Jest teraz gałązka tego dyskursu o „witnessing” ) A jednak w pierwszej połowie wojny Polak Żyd w gettach – w autonomiach Judenratu – miał tyć bezpieczniej niż Polak. W latach 1939-42, do czasu masowej likwidacji gett, Polacy giną w skali 10:1. Wtedy proporcje zmieniają się na 2:3 (Sz. Datner, „Las sprawiedliwych”).
Drugi skutek: aktywna kompania anty-Polska. Łatwiej zwalać winę na tzw. „polski” anty-semityzm niż szczerze popatrzeć na historie obu okupacji Polski i szczególne stosunki i role mniejszości etnicznych. W okresie II wojny być Żydem polskim a węgierskim czy portugalskim – to różnica nie do porównania.
Jak ten tzw. „polski antysemityzm” jest tu aktywnie budowany i podtrzymywany. Jak ta ideologia funkcjonuje, widać na imprezach i prelekcjach organizowane przez organizacje amerykańsko-żydowskie. (Często robię takie polowe badania, biorąc udział). Prof. Samuel Kossow, na przykład, na spotkaniu na Wesleyan U dwa lata temu, zapewnił nagle słuchaczy na sali ze: „No Pole would think twice before betraying a Jew.” A czy to nie obelga? rasim? klamstwo? Historie II wojny trzeba koniecznie przetlaumaczyc, a szczegolne stosunki mniejszoscji narodowych do Niemiec i do Rosji Sovieckiej. Taki film powinien miec angielskie tlumaczenie (Dziekujemy Leszekowi Zebrowskiemu):
https://www.youtube.com/watch?v=qBKtLcYJ2rQ
Tematyka blogu dość monotonna zdradza niezrozumiałe napięcie psychiczne Autorki. Jak temu zaradzić?